Марфалагічны разбор назоўніка. Парадак і прыклады марфалагічнага разбору назоўніка.

12.12.2012

Парадак марфалагічнага разбору назоўніка

У ВНУ

1. Часціна мовы.

2. Пачатковая форма (пазоўны склон адзіночнага ліку).

3. Лексіка-граматычны разрад: а) агульны ці ўласны; б) адушаўлёны ці неадушаўлёны; в) канкрэтны ці абстрактны; г) зборны, рэчыўны ці адзінкавы.

4. Марфалагічныя прыметы: род, скланенне, лік, склон.

5. Сінтаксічная функцыя.

У школе

1. Часціна мовы.

2. Пачатковая форма (назоўны склон адзіночнага ліку).

3. Разрад паводле значэння і граматычных асаблівасцей: а) агульны ці ўласны; б) адушаўлёны ці неадушаўлёны.

4. Марфалагічныя прыметы: род, скланенне, лік, склон.

5. Сінтаксічная роля.

Узоры выканання марфалагічнага разбору назоўніка

Матчына сэрца гатова ўсім ахвяраваць дзеля любага дзіцяці свайго.

У ВНУ

1. (Дзеля) дзіцяці — назоўнік.

2. Пачатковая фор¬ма — дзіця.

3. Агульны, адушаўлёнЫ, канкрэтны.

4. Ніякага роду, рознаскланяльны; ужыты у адзіночным ліку, родным склоне.

5. Выконвае функцыю дапаўпення.

У школе

1. (Дзеля) дзіцяці — назоўнік.

2. Пачатковая форма — дзіця.

3. Агульны, адушаўлёны.

4. Ніякага роду, рознаскланяльны; ўжыты ў адзіночным ліку, родным склоне.

5. З’яўляецца дапаўненнем.

Юнак быў старшым піянерважатым школы.

У ВНУ

1. (Быў) піянерважатым — назоўнік.

2. Пачатковая фор¬ма — піянерважаты.

3. Агульны, адушаўлёны, канкрэтны.

4. Мужчынскага роду, ад’ектыўнага скланення; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.

5. Выступае ў ролі іменнай часткі выказніка.

У школе

1. (Быў) піянерважатым — назоўнік.

2. Пачатковая форма — піянерважаты.

3. Агульны, адушаўлёны.

4. Мужчынскага роду, скланяецца як прыметнік; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.

5. Уваходзіць у склад выказніка быў піянерважатым.

Валодзя быў апрануты ў добрае шэрае паліто.

У ВНУ

1. Паліто — назоўнік.

2. Пачатковая форма — паліто.

3. Агульны, неадушаўлёны, канкрэтны.

4. Ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.

5. Выконвас функцыю дапаўнення.

У школе

1. Паліто — назоўнік.

2. Пачатковая форма — паліто.

3. Агульны, неадушаўлёны.

4. Ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.

5. З’яўляецца дапаўненнем.

Падзяліцца з сябрамі

Паважаныя сябры! Калі вам падабаецца наш рэсурс і вы знайшлі яго карысным, прапануйце Добрага настаўніка сваім сябрам і знаёмым з дапамогай кнопак сацыяльных сетак. А таксама не саромцеся пакідаць свае водгукі, пажаданні і прапановы. Дзякуй!